Camping Forever Blyde Canyon, Zuid-Afrika, augustus, 06:00 uur in de ochtend.
Ik was al wakker en had geen zin om in de tent te blijven liggen. Dus opgestaan, aangekleed, gezicht gewassen en tanden gepoetst. "Wat kan ik verder nog doen", dacht ik. Ik besloot om alvast thee te gaan maken. Ik deed alles heel rustig en zoveel mogelijk zonder geluid om de rest niet wakker te maken.
Om heet water te krijgen moest ik eerst een vuurtje maken. Na het verzamelen van kleine takjes had ik o.a. de aansteker nodig uit de auto. We waren met 5 man op pad in een Toyota Quantum, zeg maar een eigen taxibusje. In de bus zat een grote schuifdeur. Ik deed die niet dicht om te voorkomen dat het lawaai zou maken en liet de deur op een kier. Ik heb het vuurtje aangestoken en de ketel opgezet.
Na 10 minuutjes kon ik genieten van mijn kop thee met een rusk of beskuit zoals de Afrikaners dat noemen. Nadat ik mijn thee had opgedronken maakte ik een rondje over onze kampeerplek. Wat lag daar nu op de grond? Het leken wel Niknaks. (Niknaks zijn mais-chips en typisch voor Zuid-Afrika.) Ineens werd het onrustig in de bomen waaronder we kampeerden. Een paar vervet monkeys (apen) zaten ruzie te maken. Ik keek naar boven en zag een aap triomfantelijk zitten met een zak Niknaks. Andere apen vielen hem (of haar) lastig en wilden meegenieten. De aap met de zak probeerde weg te komen, de zak ging stuk en een regen van Niknaks kwam naar beneden. De apen kwamen niet naar beneden omdat ik daar stond.
Inmiddels waren anderen van ons gezelschap wakker geworden en zagen mij nog Niknaks bij elkaar harken. Ik had de deur van de bus op een kier had laten staan. Ik controleerde de boel en alleen de zak Niknaks was weg, we hadden geluk gehad.
Midden in de natuur kamperen of verblijven. Dat is heel goed te doen in Zuid-Afrika. En - als je goed oplet - is er niks aan de hand. Let je wat minder goed op, dan hou je er een leuke anekdote aan over. Alleen de geluiden al maken het een aparte ervaring.
Blyde canyon camp site (andere reis)
