Gisteren is een boottocht voor ons geboekt om één van de meren van Kosi Bay. Daarvoor moesten we terug naar de doorgaande weg en via een andere gravel road naar iSimangaliso. We stonden bij de boot te wachten op de schipper en die besloot niet te gaan varen. De combinatie van wind en mogelijk regen vond hij niet geschikt. Morgen gaan we het ngo een keer proberen.
Over het weer: het was 22 graden, bewolkt en af en toe vielen een paar druppels. Het waaide redelijk, maar niks in de buurt van een storm.
Terug bij de lodge informeerde ik naar de mogelijkheden voor een wandeling. We zijn om half elf met gids Themba op pad gegaan. Themba is Tsonga. Wij kennen een aantal Tsonga mensen uit Limpopo en wisten niet dat zij ook in het noorden van KZN wonen. Weer wat geleerd.
We hebben een tocht gemaakt van uiteindelijk 18,,5 km. We zijn door verschillende ecosystemen gekomen. We hebben langs een zoetwatermeer gelopen, door de duinen en langs het strand.
Tijdens de wandeling van nu moesten we bij de duinen zien te komen. We liepen naar beneden en kwamen bij een soort moeras midden in een bos. Themba ging ons voor. Het was onmogelijk om niet door het water heen te gaan. Ik ben een paar weggezakt. Eén keer voelde ik mezelf wegzinken. Ik bleef gelukkig steken zodat mijn spullen – telefoon en fototoestel niet onder water gingen. Dat was van tevoren er niet bij verteld.
We hebben het gehaald met soppende schoenen. Die uitdoen was geen optie.
We hebben weer het nodige geleerd over de mensen en over de natuur. Themba’s vader en grootvader hebben in mijnen gewerkt en waren arm. Themba heeft het niet breed en covid heeft er flink ingehakt. Hij is blij dat toeristen weer kunnen komen. Themba’s grootvader liep 4 maanden naar Johannesburg om daar een jaar in een mijn te werken en daarna dezelfde tocht terug naar huis. Dat heeft hij vaak gedaan.
Themba haalde een vrucht van een boom: de yellow monkey orange. Hij smaakte echt lekker.
Het duin omhoog was ook een uitdaging. Bij elke stap naar boven ging je een halve stap weer terug. Het was steil en zwaar. Ook dat hebben we gehaald.
Het uitzicht vanaf het duin richting zee was fantastisch. Alle moeite was niet voor niks geweest.
We zijn het strand afgelopen tot aan de Kosi Mouth. Aan de waterrand liepen honderden krabbetjes die probeerden de zee in te komen. Als wij ze naderden gingen ze rennen. Dat was een leuk schouwspel.
We kwamen uit bij de plek waar weg gisteren zijn blijven steken. Het laatste stuk was weer omhoog. Dat ging wat makkelijker doordat het einde in zicht was.
